Kursy wspinaczki skałkowej

Rodzaje wspinaczki skałkowej – kursy wspinaczki skałkowej

Istnieje wiele sposobów wspinaczki skałkowej: bouldering , wspinaczka lodowa , alpinizm itp. O pojawieniu się różnych rodzajów wspinaczki decydują nie tylko warunki naturalne: ukształtowanie terenu, skały, lód, zjawiska meteorologiczne, ale także aspekty społeczne i narodowe. Na przykład techniki wspinaczki sportowej są podzielone nie tylko na kategorie (złożoność, bouldering, szybka wspinaczka), ale także na czynniki psychologiczne.

Rodzaje wspinaczki dzielą się na:

• swobodne wspinanie się – żaden sprzęt nie jest używany, a jeśli jest używany, to tylko dla ochrony, a nie dla ułatwienia wejścia. Buty wspinaczkowe oraz proszek do wchłaniania potu.
• wspinaczka wspomagana – stosuje się wszelkie środki ułatwiające wspinaczkę – liny, szpilki, sztuczne zabezpieczenia itp.

Wolny styl / swobodne wspinanie jest częścią wspinaczki pomocniczej. Jest to wspinanie się stopami (stopami) i rękami (do wspinaczki można wykorzystać dowolną część ciała), trzymając za chodaki lub pęknięcia (wspinaczka po pęknięciach) . Lina jest zwykle używana ze względów bezpieczeństwa, nie jest obciążana podczas wspinaczki, z wyjątkiem upadków. Używanie haków wbijanych rękami i stopami w linę asekuracyjną jest również zabronione podczas wspinaczki swobodnej (nazywa się to wykorzystaniem sztucznych punktów – to kolejna gałąź wspinaczki – wspinaczka pomocnicza). Nie używaj również liny, na przykład do ciągnięcia lub odpoczynku. Jeśli wspinaczka w stylu dowolnym zostanie wykorzystana z punktami pomocniczymi, wtedy wspinaczka znacznie zniknie w oczach innych, ponieważ nie będzie to „czysta” wspinaczka.

W rezultacie w wspinaczce swobodnej nie może być długich tras – zwykle jest to pojedyncza wspinaczka linowa (od 1 do 50 metrów).

Free-solo to podejście bardziej psychologiczne. To jest to samo, co wspinaczka swobodna, tylko bez liny zabezpieczającej. O pojawieniu się tego typu wspinaczki zadecydowały różne aspekty społeczno – psychologiczne.

Solówka w głębokiej wodzie – swobodne wspinanie się po odpowiednio głębokim zbiorniku wodnym, zapewniające bezpieczne zejście w przypadku upadku. Nie używaj liny jako zabezpieczenia.

Innym sposobem wspinaczki jest bouldering, ponieważ jest to trasa krótka, wymagająca niezwykłego wysiłku fizycznego i równowagi. Wspinaj się po głazach lub małych wychodniach skalnych. Bezpieczeństwo to nie użycie lin, takich jak wspinaczka skałkowa, ale crash pad u (mały składany materac, który można wygodnie przenosić), który chroni alpinistę przed prowadzeniem przez jedną lub więcej osób na crash pad podczas upadku.

Wspinaczka po Wielkiej Ścianie (skały, góry), długie trasy (np. Ponad 5 lin, a lina ma zwykle 40-50 metrów) wymagają nie tylko wytrzymałości, ale także dużej siły i wiedzy. Na takich trasach wspinaczka swobodna jest często bardzo trudna do pokonania. Trzeba tu również odpocząć, a na długiej trasie często można gotować na skale, a nawet spać na naturalnych półkach skalnych lub przy pomocy portaloway. Stosuje się dużo dodatkowego wyposażenia, wykonuje się różne systemy podnoszenia (elementy KKT). Free – wspinaczka to tylko element totalnej wspinaczki.

Wspinaczka skałkowa – wspinaczka skałkowa. Wspinaj się ręcznie, nogą, całym ciałem, używając haków do skał, młotków i innych metalowych narzędzi do uoomów.

Wspinaczka lodowa – wspinaczka po lodzie, śniegu, sople lodu, zamarzniętych wodospadach. Wspinaczka odbywa się również za pomocą dłoni, stóp i ciała, przy użyciu czekanów, lodowych młotów, lodowych śrub i innych technik lodowych.

Dyno , inaczej skok, jest ruchem dynamicznym używanym, gdy w inny sposób nie jest możliwe osiągnięcie odległej jakości. Zwykle jest silnie opierający się stopami i rękami ze skały. Jest to złożony ruch, który wymaga dużej koncentracji, ponieważ zwykle jest tylko jeden test. Na świecie jest nawet osobny mecz na hamowni , a obecnie największy skok odnotowany w Księdze Rekordów Guinnessa to 2825m

Istnieje również wspinaczka wewnętrzna i wspinaczka na świeżym powietrzu . W związku z tym jest to wspinaczka po zamkniętych przestrzeniach (ze sztucznymi, podobnymi do skały ścianami, do których przymocowane są sztuczne zawiesia). Jest też wspinaczka w górach, na skałach i gdzie indziej.

W zależności od pokonywania trasy wspinaczka skałkowa (wspinaczka sportowa) dzieli się na następujące metody wspinaczkowe :

• on-sight-flash to sportowa wspinaczka (używana w zawodach wspinaczkowych). Trasa jest pokonywana natychmiastowo, bez zapoznania się z nią. T. y. ścieżka jest wyświetlana (jest odpowiednio oznaczona) i przez jakie 10 sekund zaczyna się wspinać. Tor musi być pokonywany przez prostą wspinaczkę swobodną, ​​wspinaczkę w stylu dowolnym.
• on-sight – także wspinaczka sportowa i psychologiczna. Trasa jest wprowadzana ze schematu lub podawana w ciągu 1-2 minut. przygotowanie (można powiedzieć, że trasa jest pokonana z widocznością). Pokonywanie – swobodne wspinanie się bez upadków.
• czerwony punkt (nie tylko wspinaczka sportowa) – pokonywanie kamienistej trasy ze swobodną wspinaczką bez upadków. Jest to termin używany do bardziej osobistej księgowości. Istnieją skaliste regiony z trasami różnych kategorii. Jeśli trasa zostanie pokonana w ten sposób, można na niej umieścić czerwoną kropkę („czysta” deska).
• różowy punkt – ten typ jest przedmiotem wielu dyskusji. To jest to samo co red point, tylko tutaj można odpocząć w określonych punktach (przeważnie po wspięciu się na jedną linę – ~ 50 metrów) za pomocą liny, czyli zwisając na linie.
• zawieszanie się jest bardziej praktycznym sposobem pokonywania śladu, gdy jest on zawieszony na linie w trudnych miejscach, aby uzyskać lepszy widok na tor. Odbywa się to wtedy, gdy chcesz poszerzyć swoje możliwości – zapoznaj się z trasą, abyś mógł ją pokonać czerwony – punkt później. Wiele z obecnych, szczególnie trudnych tras i tras można pokonać czerwonym punktem dopiero po długim zawieszeniu się w zawieszeniu (wspomnienia, cechy równowagi itp. Zostają zapamiętane).
• Campus (wiszący bez użycia nóg) – najczęściej używana deska Campus podczas treningu w celu wzmocnienia palców i dłoni